search
سبد خرید
محصول به سبد خرید شما افزوده شد.
می‌خواهم به رحمان کمک کنم

نشست “سیاست‌گذاری و طرد اجتماعی” چهارمین نشست از مجموعه نشست “اسکان غیررسمی؛ چالش ها و سیاست ها” با حضور غلامرضا غفاری برگزار شد.

از دهه‌های پایانی قرن بیستم، می‌توان شاهد گسترش استفاده از مفهوم “طرد اجتماعی” به جای مفهوم کلاسیک فقر در حوزۀ مسائل اجتماعی بود، این مفهوم از زمان شکل‌گیری، به یکی از مباحث کانونی سیاست اجتماعی تبدیل شد و با بیشترشدن توجهات به توسعۀ انسانی و اجتماعی متوازن، اهمیت بیشتری یافت.

می‌توان طرد اجتماعی را برای خلاصی از تعریف محدود فقر در نظر گرفت که بر مینای درآمدهای پایین ارائه می‌شود. به نظر تورنز، بحث متعارف راجع به طرد اجتماعی بیشتر بر فقر یا محرومیت از درآمد متمرکز بود، لیکن با بسط و گسترش سیاست‌های رفاهی، محقفان برای فهم طرد اجتماعی کاوش و کنکاش خود را فراتر از فقر و درآمد برده و مسائلی چون قومیت، جنسیت، سن، معلولیت و حتی جهت‌گیری‌های جنسیتی را وارد مباحث خود کردند؛ این مفهوم نه تنها بر جنبه‌های توزیعی، بلکه بر جنبه‌های ارتباطی نیز تاکید دارد و محرومیت را فراتر از جنبه‌های مادی در نظر گرفته و جنبه‌های روابط اجتماعی را نیز پوشش می‌دهد.

طرد به مثابۀ مفهومی چندبعدی و چندسطحی، توان در بر گرفتن دوگانگی‌های اجتماعی را دارد و شامل سازوکارهایی است که به موجب آن افراد و گروه‌ها از بخشی از تغییرات اجتماعی، حقوق سازندۀ انسجام اجتماعی و هویت دور مانده‌اند، این سازوکارها می‌توانند به صورت فعال یا منفعل به طرد بینجامند. امروزه طرد اجتماعی با ارزش‌ها و عقاید مختلفی التقاط یافته و برای درک پارادایم‌های نظری و ایدوئولوژیک در این حوزه‌ها به کار گرفته می‌شود، طرد همچنین با فرایند عدم صلاحیت اجتماعی یا عدم مشارکت اجتماعی ارتباط داشته که به فروپاشی روابط بین فرد و جامعه منتهی می‌شود.

***‌متن کامل نشست “سیاست‌گذاری و طرد اجتماعی” در کتاب “جامعه آرمانی، جامعه بحرانی” به چاپ رسیده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.