گفتارهایی در باب رفاه اجتماعی در ایران
گردآورنده: محمد امین زندی
▫️گفتارهایی از سیروس امیدوار، علی دینی‌ترکمانی، سمیه توحیدلو، جواد خوانساری، آرمان ذاکری، حسین رجبپور، رز فضلی، فرهاد کوهی، احمد میدری، مهدی یوسفی
شاید یکی از مهم‌ترین شعارهای انقلاب در سال ۱۳۵۷، که با شعارهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مشخصی به سرانجام رسید، عدالت بود. اما از لحاظ زمانی از این شعار دور شدیم و عدالت به تدریج کم‌رنگ شد و حتی در مواردی با فقدان آن مواجه شدیم. زمانی که موضوعی در نشانه‌شناسی مورد بحث قرار می‌گیرد. گفته می‌شود، همانطور که به وجودها توجه می‌شود، باید فقدان‌ها نیز مدنظر باشد و به نظر می‌رسد فقدانی که در رویکردهای اقتصاد سیاسی موجود در کشور وجود دارد، مسئله عدالت و نقش اجتماعی حاکمیت است. این فقدان حضور دولت، آشکارا اثر اجتماعی خود را در جامعه گذاشته است و می‌توان در آموزش، بهداشت، مسکن، اشتغال و محیط زیست این نابرابری را به روشنی دید. به همین دلیل باید به نقش عدالت در سیاستگذاری‌های اجتماعی توجه داشت و با توجه به بحران‌های متعدد جامعه ایران، این موضوع را بیش از پیش مدنظر قرار داد.
فهرست:
مقدمه – محمد امین زندی
برابری طلبی و سیاست ورزی در نظریه ژاک رانسیر – جواد خوانساری، رز افضلی
کاهش ارزش پول مسائل نان و قحطی‌ها در دوران مشروطه – سمیه توحیدلو
قرارداد اجتماعی جدید، مبنای سیاست گذاری اجتماعی – آرمان ذاکری
امکان ناپذیری تحقق عدالت اجتماعی بدون دولت کارآمد – علی دینی ترکمانی
کسری بودجه و تنگناهای تحقق عدالت -حسین رجبپور
مقایسه طرح درآمد پایه‌ی همگانی با طرح‌های حمایتی گزینشی – سیروس امیدوار
توزیع عادلانه یارانه‌های سلامت – فرهاد کوهی
آیا تمرکزگرایی عادلانه است؟ – مهدی یوسفی، احمد میدری
