مسئله امید در ایران

مسئله امید در ایران” عنوان سخنرانی نعمت الله فاضلی بود که در همایش علمی امید اجتماعی در ایران انجام شد.

نعمت الله فاضلی دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، امید اجتماعی را محتوایی متفاوت از امید فردی و صرف امید به عنوان یک پدیده مجزا میورد بررسی قرار داد. این انسان شناس ایرانی معتقد است جامعه ایرانی پس از انقلاب مشروطه نشان داد که جامعه ای امیدوار هست و علارغم تمام آسیب های موجود همچنان نیز می توان به این جامعه امیدوار گفت. فاضلی جامعه ایران را یک جامعه آرزومند معرفی کرد که وجود آرزو باعث پویایی آن می شود. در ادامه متن کامل سخنان ایشان را ملاحظه می فرمایید:

صحبت درباره امید اجتماعی است. نه امید فردی نه امید به تنهایی است. امید اجتماعی امید اجتماعی است نه هیچ چیز دیگری. اما اینکه بگوییم امید اجتماعی نیست نیاز به بررسی دارد.

تعریف امید اجتماعی جدا از فرد است. از مفهومی به عنوان مفهومی به عنوان جامعه صحبت می کنیم. اگر جامعه را به عنوان کلیت در نظر بگیریم. ایا دارای استعداد و ظرفیت برای بهتر شدن شرایط است یا خیر. مجموعه ظرفیت ها و قابلیت های ساختاری که جامعه برای پویایی خودش نیاز دارد.
مفهوم ظرفیت ارزومندی برای نقد صحبت های اقای عبدالکریمی استفاده می شود که اینطور است که جامعه گروه ملت مجموعه ای تجربه ها و قابلیت ها را امکانی را به وجود می اورد که ساختار احساسات به وجود می آورد که نوعی سنتز عناصر مادی و معنوی است که ساخت احساستی به وجود می آورد که به اینده بیندیشد. جامعه ایران در دوره معاصر ویژگی از یک جامعه گذشته گرا به طرف جامعه ای که اکنون و اینده را می بیند پیدا کرده است. جامعه ای که گذشته مرجعش نباشد امیدواراست. در ایران انقلاب مشروطه صورت گرفت امکان ارزومندی برای اینده بهتر شکل گیری شد. اینجا یک ظرفیت ارزومندی شکل گرفته است . از آن زمان تا بحال این ظرفیت در حال گسترش است. ناامیدی های مدرن امید اجتماعی است. جامعه ای که انقلاب می کند جامعه ای که دانشگاه دارد جامعه ای که در حال جهانی شدن است اگرچه جامعه دارای اسیب های مختلف است اما جامعه امیدوار است. افسردگی در جوامع امیدوار به وجود می آید. جامعه ای می توند امیدوار باشد که دچار مساله امید باشد در جامعه ای پویایی نیست تغییر نیست امید نیست جامعه ایران دارای امید اجتماعی است. جامعه ای که کلان شهر می شود امیدوار است. امید اجتماعی از ظرفیتی به وجود می آید که ما شکل دادیم اما به غایت نرسیده است. حال جامعه خوب نیست یعنی ادم ها دچار تنشهایی است جامعه ناراضی است اما امیدوار است . جامعه میل به موفقیت پیدا کرده است. که این بخشی از ظرفیت ارزومندی است. امید اجتماعی دموکراتیک یعنی جامعه ارزش های هر کس با تفاوت هایشان حق زندگی برایشان وجود دارد. در جامعه پیشا مدرن جامعه امیدوار نبود چون زنان نمی توانستدخواسته های خود را بیان کنند. احساسات دموکراتیک یعنی ساخت امید. امید اجتماعی مدنی، جامعه ای که می داند باید اداب غذا خورد را رعایت کند جامعه ای که دارد از حق کودک حرف میزند و به چنین مدنیتی رسیده که می داند خشونت چیز خوبی نیست حتی اگر اعمال کند امیدوار است. جامعه ای که به زنانش اجازه دانشگاه رفتن میدهد به یک امید اجتماعی مدنی رسیده است بر خلاف دوران ساسانیان و دوران دیگری که این اجازه داده نشد. اینکه خانواده ای فکر نمی کند اگر دخترش به دانشگاه برود اشکالی ندارد این امید اجتماعی مدنی برخوردار است. یکی از ارزش های فرامادی رشد بحث کردن است در جامعه ای که مردم بحث میکنند امید اجتماعی شکل گرفته است. مهم ترین ویژگی مردم ایران قابلیت گپ زدن ایرانی هاست ومیل به بحث کردن ایرانی ها و میل با هم بودن اینها نشان از امید اجتماعی ماست.
مهم ترین چیزی که وبلاگ های ایرانی را از دیگران متمایز می کند فقط برای اشکال گوناگون با هم بودن مانند تولد و.. است این ها امید اجتماعی ارتباطی است.
به نحو سیری ناپذیری دنبال خبر هستیم و می خواهیم نسبت به هم ابراز تعلق کنیم امید اجتماعی در جامعه ایران در حوزه های مختلف قابل بحث است. امید رفاهی در حوزه بهداشت وافزایش امیدبه زندگی شکلی از امید اجتماعی است. جامعه و جو شیوه ای از تفکر را ایجاد کرده که ما درباره بدن خودمان و بودن در این عالم انتظار سلامت و اسایش بیشتر داریم و جامعه ای که اسایش دارد می تواند به ارزش های فرامادی فکر کند. جامعه ای که امید به زندگی در آن افزایش یافته می تواند بهتر زندگی کند.
دوستانی که همه چیز را پایان یافته در نظر می گیرند ایا به فرصتها و نوع پوشش و فرصت نخبه بودن خودشان استفاده می کنند فکر کرده اند یا نه ما ایرانی ها چیزی را که ابراز می کنیم همان چیزی نیست که احساس می کنند و ضرورتا ان چزی که احساس می کنند همان چیزی ینست که ابراز شده در جامعه به ما آموزش دادند احساس های ما فاقد ارزش ارائه شدن دارد.