گزارش نشست «موانع تحصیل کودکان» بر مسائل ساختاری و اجتماعی مؤثر بر بازماندگی از تحصیل در ایران تأکید دارد. سخنرانان این نشست بر عدم اجرای کامل پیماننامه حقوق کودک و مقاولهنامه 182 به عنوان ناقض حق آموزش تأکید کردند. مشکلاتی چون فقر، نبود امکانات آموزشی، معلولیت، مهاجرت، مسمومیتهای مدارس دخترانه، اعتراضات دانشآموزی، تورم، و برخوردهای امنیتی با نهادهای آموزشی غیردولتی بهعنوان موانع کلیدی بازماندگی از تحصیل شناسایی شدند.
یکی از مسائل مهم، عدم ثبتنام بدون قید و شرط کودکان فاقد مدارک هویتی در مدارس است که همچنان مانعی جدی به شمار میرود. فقر و خصوصیسازی آموزش نیز از دیگر چالشهای مطرحشده بودند که به نابرابری آموزشی دامن زده است. علاوه بر این، سیاستهای ناکارآمد آموزشی، حذف مدارس شبانهروزی و ناکارآمدی مکانیزمهای حمایتی موجب افزایش نرخ کودکان کار و ازدواج زودهنگام شده است.
برخی راهکارهای پیشنهادی شامل بهبود کیفیت آموزش، حمایت از نهادهای مدنی، توسعه مدارس دوستدار کودک، و اجرای دقیق قوانین حمایتی از کودکان است. گزارش بر ضرورت مشارکت دولت، جامعه مدنی، و نهادهای بینالمللی در حل بحران آموزش کودکان تأکید دارد و خواستار اقداماتی فوری برای کاهش نرخ بازماندگی از تحصیل است.