ربع قرن از اولین موج تأسیس سازمان‌های مردم‌نهاد در ایران می‌گذرد. در این زمان تجربۀ فعالیت‌های مدنی در کشور نه آنقدر نوپاست که از آن توقع اثرگذاری بر فضای سیاستگذاری اجتماعی کشور نرود و نه آنقدر ریشه‌دار و جاافتاده است که انتظار عملکردی کم‌نقص، کارآمد و پرنفوذ را داشته باشیم.

ایدۀ مطالعه «نگاهی به مسئله بازماندگی از تحصیل کودکان از دید سازمان‌های مردم‌نهاد» با هدف شنیدن و به گوش رسانیدن تجربیات سازمان‌های مردم‌نهاد فعال در حوزۀ آموزش کودکان و تلاش برای پرکردن خلأهای علمی و اجرایی این حوزه گرفته شده و در آن تلاش شده است تا ابعاد مختلف بازماندگی از تحصیل به‌عنوان یکی از آسیب‌های اجتماعی مهم امروز و پیش‌رو برای جامعۀ ایران در تعریف و تحلیل مسئله و از منظر سازمان‌های مردم‌نهاد کشور مورد بررسی قرار گیرد. مخاطبان این پژوهش سیاستگذاران حوزۀ آموزش عمومی کشور، معلمان، مشاوران و مدیران آموزشگاه‌ها، فعالان سازمان‌های مردم‌نهاد، دانشجویان، دانشگاهیان و هر کدام از علاقمندان و دغدغه‌مندان این حوزه است.

پژوهشگران: مریم آشوَر، صبورا سمنانیان، صبا قدیمی

مشاور علمی: رضا امیدی

مؤسسه رحمان اردیبهشت ۱۴۰۰